Tadeusz Batóg

(ur. 22 I 1934 Miernów, pow. pińczowski)

W latach 1946–1951 uczęszczał do Państwowego Liceum Ogólnokształcącego  im. Tadeusza Kościuszki w Busku-Zdroju, gdzie w 1951 uzyskał świadectwo dojrzałości. Po maturze podjął studia polonistyczne na UAM. W roku 1955 uzyskał tytuł magistra filologii polskiej.  Doktorat z nauk humanistycznych zdobył w roku 1962  na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UAM (promotor: Seweryna Łuszczewska-Romahnowa). Habilitował się z nauk matematycznych w roku 1968. W roku 1995 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. W latach 1954–2004 pracował na UAM, najpierw w katedrze Podstaw Marksizmu-Leninizmu (1954–1956), potem w Katedrze Logiki na Wydziale Filozoficzno-Historycznym (1956–1957), wreszcie w Katedrze Logiki (później Zakład Logiki Matematycznej) na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii (po zmianach nazwy kolejno Wydział Matematyki i Fizyki oraz Wydział Matematyki i Informatyki). W latach 1974–1996 kierował tym zakładem. W latach 1975–1981 pełnił funkcje zastępcy dyrektora Instytutu Matematyki UAM. Jego zainteresowania naukowe dotyczą zastosowań logiki matematycznej i teorii mnogości do lingwistyki teoretycznej oraz metodologii nauk, historii logiki, filozofii matematyki i historii filozofii. Opublikował ok. 70 prac i 10 książek, był redaktorem 7 książek. Wypromował 4 doktorów.  Dwukrotnie otrzymał nagrodę ministra (1981, 1987), odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Opracował Roman Murawski

L. Maligranda, W. Wnuk, 100 lat matematyki na uniwersytecie w Poznaniu 1919–2019, Wyd. Nauk. UAM, Poznań 2021, 375–376.