prof. dr hab.Wacław Marzantowicz

Wacław Marzantowicz
profesor Senior

Wacław Marzantowicz  uzyskał tytuł magistra na kierunku matematyka ówczesnego Wydziału  Matematyki Fizyki i Chemii UAM w 1972 roku po czym rozpoczął studia doktoranckie w IMPAN-e, zakończone w 1977 roku obroną pracy doktorskiej z topologii algebraicznej Liczby Lefschetza odwzorowań przemiennych z działaniem grupy. W roku 1976 rozpoczął  pracę w Instytucie Matematyki Uniwersytetu Gdańskiego w zespole profesora  Kazimierza Gęby, prowadząc badania w zakresie metod topologicznych w analizie nieliniowej. Habilitację uzyskał w 1991 roku, na podstawie pracy Metody topologii niezmienniczej stosowane w zagadnieniach wariacyjnych. W 2002 otrzymał tytuł profesora nauk matematycznych.

Profesor Wacław Marzantowicz kierował wieloma grantami: czterema finansowanymi przez KBN, trzema grantami NCN, był koordynatorem  polskiej strony w polsko-meksykańskim projekcie CONACYT- KBN,  opiekunem  grantu Preludium (realizowanego w IM PAN), grantu Fuga i grantu  Polonez realizowanych na WMI UAM.

Jako mentor i opiekun naukowy zawsze był dla swoich uczniów wielkim wsparciem i  pomocą. Wypromował ponad 50 magistrantów oraz czterech doktorantów (A. Łęcki - IM UG, 1995; G. Graff - WMI UAM, 1999; J. Signerska - IM PAN, 2013; N. Silva -USP Sao Carlos, 2014).

W ciągu całej swej kariery  Wacław Marzantowicz prowadził aktywną działalność na rzecz środowiska matematycznego. Był organizatorem lub współorganizatorem 17 konferencji w tym czterech dużych (ponad 600 osobowych) Zjazdów. W latach 1993-96  sprawował funkcję dyrektora IM UG. W UAM pełnił funkcję kierownika Zakładu Geometrii i Topologii w latach 1996-2019 i w roku 2020 kierownika Zakładu Analizy Nieliniowej i Topologii Stosowanej. Od 1995 roku jest członkiem Rady Naukowej Centrum Badań Nieliniowych im. Juliusza Schaudera  przy UMK w Toruniu (przewodniczący w latach 2012-2018). Godna podkreślenia jest także jego działalność w Polskim Towarzystwie Matematycznym, do którego należy od roku 1978. W latach 2011-13  był wiceprezesem, a w kadencjach 2014-2016 i 2017-2019 prezesem PTM. W latach 2010-2018 reprezentował  PTM w EMS Council, a w roku 2020 został wybrany jako przedstawiciel członków indywidualnych EMS do tegoż ciała.

Profesor Marzantowicz jest autorem 68 prac naukowych, dwóch podręczników oraz cenionej monografii Homotopy methods in topological fixed and periodic points theory, Springer 2006 (wspólnej z J. Jezierskim). Jego działalność naukowa była wielokrotnie nagradzana, m.in. jest on laureatem prestiżowej Nagrody Głównej PTM im. Stefana Banacha w 2004 (wspólnie z Jezierskim) i Nagrody Ministra Nauki  i Edukacji w 2006 (wraz z J. Jezierskim, J. Bracho I M. Clapp).

Pod koniec lat 90-tych XX wieku zainteresowania naukowe  prof.  Marzantowicza poszerzyły się o metody topologiczne  w układach dynamicznych, w szczególności o zagadnienia tzw.  homotopijnej dynamiki. Inną  tematyką uprawianą przez prof. Marzantowicza jest badanie rozwiązań  równań różniczkowych cząstkowych, których obszar posiada naturalną symetrię. Żałuję, że  w  tej krótkiej notce nie mogę chociażby naszkicować  udowodnionych przez niego twierdzeń, gdyż jest to elegancka matematyka na najwyższym poziomie. Ostatnie lata to również nader ciekawe wyniki uzyskane w ramach  topologii stosowanej,  obejmujące wykorzystanie metod topologicznych w innych działach matematyki i poza matematyką. Jestem przekonany, że i na tym polu wpływ działalności naukowej profesora Marzantowicza będzie znaczący.

Notatkę przygotował prof. Grzegorz Graff