Henryk Zygalski

(5 VII 1908 Poznań – 30 VIII 1978 Liss koło Portsmouth)

W latach 1926–1932 studiował matematykę na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego uzyskując w roku 1932 tytuł magistra filozofii w zakresie matematyki. W marcu 1929 roku uczestniczył wraz z Marianem Rejewskim i Jerzym Różyckim w  utajnionym kursie podstaw kryptologii zorganizowanym przez Uniwersytet Poznański i Biuro Szyfrów Wojska Polskiego. Jesienią 1929 roku został zatrudniony w poznańskiej ekspozyturze radiowywiadu na Cytadeli, a we wrześniu 1932 przeniesiono go do Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie. Wspólnie z Rejewskim i Zygalskim złamał w grudniu 1932 po raz pierwszy kod niemieckiej maszyny szyfrującej Enigma. Po rozpoczęciu wojny ewakuowany do Rumunii, Francji, Algierii i ponownie Francji dalej zajmował się dekryptażem. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Uczył matematyki w prowincjonalnej szkole. W roku 1977 otrzymał doktorat honoris causa Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie w Londynie.

Opracował Roman Murawski

L. Maligranda, W. Wnuk, 100 lat matematyki na uniwersytecie w Poznaniu 1919–2019, Wyd. Nauk. UAM, Poznań 2021, 539–540.