Wanda Matuszewska

(8 X 1917 Bochum, Niemcy – 30 X 1989 Poznań)

Studiowała matematykę na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego w latach 1936–1939 i w roku 1945. We wrześniu 1946 podjęła pracę na UP/UAM. Doktorat uzyskała w roku 1960 na podstawie rozprawy pt. „Przestrzenie funkcji φ-całkowalnych”, której promotorem był Władysław Orlicz. Habilitowała się na UAM w roku 1964 – rozprawa habilitacyjna pt. „Rzędy rośnięcia φ-funkcji z punktu widzenia teorii przestrzeni L^*φ[a,b]”. W tymże roku otrzymała stanowisko docenta. Jej zainteresowania naukowe dotyczyły analizy matematycznej i analizy funkcjonalnej. Opublikowała 27 prac badawczych i 5 artykułów biograficznych (o Władysławie Orliczu). Wypromowała 1 doktora. W roku 1988 przeszła na emeryturę.

Opracował Roman Murawski

Archiwum UAM
L. Maligranda, W. Wnuk, 100 lat matematyki na uniwersytecie w Poznaniu 1919–2019, Wyd. Nauk. UAM, Poznań 2021, 459.