Witold Klonecki

(28 IX 1930 Tczew – 10 VIII 2012 Wrocław)

W latach 1950–1955 studiował matematykę na UAM. W latach 1954–1958 pracował na UAM, następnie na Uniwersytecie Wrocławskim (1959–1963) i w Instytucie Matematycznym PAN. Od roku 1992 pracował w Instytucie Matematyki Politechniki Wrocławskiej. W roku 2000 przeszedł na emeryturę. Doktoryzował się w roku 1963 na Uniwersytecie Wrocławskim pod kierunkiem Juliana Perkala na podstawie rozprawy „O funkcjach fenotypowych”. Habilitację uzyskał w roku 1970 w Instytucie Matematycznym PAN – tytuł rozprawy habilitacyjnej „O identyfikalności mieszanych rozkładów złożonych, rozkładów poissonowskich i pewnych losowych mechanizmów karcinogenezy”. W roku 1983 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w roku 1996 stanowisko profesora zwyczajnym. Jego zainteresowania naukowe dotyczyły statystyki matematycznej i jej zastosowań w teorii eksperymentu przy kontroli jakości w procesach produkcyjnych oraz w genetyce. Opublikował   prac badawczych. Wypromował 14 doktorów.  W roku 1978 otrzymał nagrodę sekretarza naukowego PAN za całokształt osiągnięć naukowych, a w roku 2012 medal im. Jerzego Spławy-Neymana.

Opracował Roman Murawski

Archiwum UAM
L. Maligranda, W. Wnuk, 100 lat matematyki na uniwersytecie w Poznaniu 1919–2019, Wyd. Nauk. UAM, Poznań 2021, 430–431.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Witold_Klonecki
https://xdoc.mx/preview/prof-witold-klonecki-1930-5f91062097f09