Aleksander Waszak

(16 V 1936 - 1 I 2024 Poznań)

W latach 1954–1959 studiował matematykę na UAM, a w latach 1962–1966 na Wydziale Elektrycznym Politechniki Poznańskiej. Doktoryzował się w roku 1967 – promotorem był Władysław Orlicz. Habilitował się w roku 1973. Profesorem nadzwyczajnym został w roku 1990, a profesorem zwyczajnym w roku 1992. Pracował na UAM w latach 1960–2006 oraz na 1/3 etatu w latach 2007–2011. Pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Matematyki UAM. Jego zainteresowania naukowe dotyczyły analizy funkcjonalnej, teorii sumowalności, przestrzeni ciągowych i przestrzeni funkcji mierzalnych. Opublikował 74 prace badawcze oraz 2 podręczniki akademickie. Wypromował 5 doktorów. Otrzymał trzykrotnie Nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1974, 1977, 1983). Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1979).

Opracował Roman Murawski

L. Maligranda, W. Wnuk, 100 lat matematyki na uniwersytecie w Poznaniu 1919–2019, Wyd. Nauk. UAM, Poznań 2021, 529.