Krystyna Maria Katulska

(12 I 1950 Poznań – 9 I 2017 Poznań)

Ukończyła II Liceum Ogólnokształcące im. Heleny Modrzejewskiej w Poznaniu, gdzie w 1968 roku zdała maturę. W latach 1968–1973 matematykę na UAM uzyskując tytuł magistra matematyki. W okresie 1973–1977 była słuchaczką Studium Doktoranckiego Matematyki UAM. Doktoryzowała się na UAM w roku 1978 na podstawie rozprawy ze statystyki matematycznej (promotor: Tadeusz Caliński). Od roku 1980 pracowała w Zakładzie Rachunku Prawdopodobieństwa i Statystyki Matematycznej. W roku 1990 habilitowała się na UAM. W roku 1996 uzyskała stanowisko profesora UAM. W 2012 objęła kierownictwo Zakładu Rachunku Prawdopodobieństwa i Statystyki Matematycznej. Zajmowała się statystyczną teorią eksperymentu, rozwijając teorię układów wagowych i badając ich związek z układami blokowymi. Odrzucając założenie o jednorodności wariancji błędów doświadczalnych i wprowadzając nowe macierze kowariancji dla błędów doświadczalnych, rozszerzyła istniejącą teorię i znalazła nowe jej zastosowania. Opublikowała 80 prac, wypromowała 2 doktorów. W latach 1999–2002 pełniła funkcję prodziekana. Była aktywnym działaczem PTM i Polskiego Towarzystwa Biometrycznego, a w latach 1991–2011 pełniła funkcję sekretarza Komisji Statystyki Matematycznej Komitetu Matematyki PAN.

Opracował Roman Murawski

M. Krzyśko, „Z żałobnej karty: Krystyna Katulska (1950–2017)”, Wiadomości Matematyczne 53.2 (2017), s. 405-407.
L. Maligranda, W. Wnuk, 100 lat matematyki na uniwersytecie w Poznaniu 1919–2019, Wyd. Nauk. UAM, Poznań 2021, 428.