Data i godzina: wtorek, 2 lipca 11:00 – 12:00
Prelegent: prof. UAM dr hab. Iwona Sobkowiak-Tabaka (Wydział Archeologii UAM)
Streszczenie: Ceramika, obok artefaktów kamiennych, jest najczęściej spotykanym materiałem w trakcie badań wykopaliskowych. W przypadku braku możliwości zastosowania datowanie bezwzględnego, np. radiowęglowego jest często jedynym elementem, na podstawie którego archeolodzy określają wiek osadnictwa. Każdy fragment ceramiki jest analizowany pod kątem technologii wykonania – czy był ręcznie lepiony, czy toczony; z jakiej masy ceramicznej został wykonany, z dodatkiem domieszek mineralnych (piasek, tłuczeń kamienny, szamot) lub organicznych (rośliny, muszle, kości). Analizowane jest także zdobnictwo, wykonywane technikami takimi jak odciskanie, nacinanie, rycie czy zdobienie plastyczne, oraz mikro- (krawędź, ucho, brzusiec, dno, ucho) i makromorfologia (garnek, puchar, misa, talerz, dzban itp.). Wszystkie te cechy są uwzględniane przy określaniu przynależności taksonomicznej i chronologii zespołów.
Analiza dużych zespołów, często liczących kilkadziesiąt tysięcy fragmentów, jest jednak bardzo czasochłonna i wymaga specjalistycznej wiedzy archeologa. W ostatnim czasie, w literaturze przedmiotu, pojawiło się kilka prac wykorzystujących maszynowe uczenie do szybszej, szeroko dostępnej i dokładniejszej, identyfikacji i klasyfikacji ceramiki. Dotyczą one jednak głównie dość zestandaryzowanej ceramiki z czasów rzymskich lub późniejszych.
Podczas spotkania humanisty i przedstawicieli nauk ścisłych chcielibyśmy porozmawiać o możliwości aplikacji narzędzi AI w odniesieniu do klasyfikacji ceramiki pradziejowej z Polski, w celu przyspieszenia i większego zobiektywizowania analiz.
Miejsce: B1-7/8 oraz online