Jerzy Jaworski

(ur. 27 I 1955 Poznań)

W latach 1974–1978 studiował matematykę na UAM. Po ukończeniu studiów podjął tam pracę. Doktoryzował się w roku 1985 – promotorem był Ryszard Leśniewicz, a opiekunem naukowym Michał Karoński. Habilitację uzyskał w roku 2000, a w roku 2010 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk matematycznych. Naukowo zajmuje się matematyką dyskretną i kryptologią. Opublikował 46 prac badawczych. Wypromował 5 doktorów. W latach 2012–2014 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Matematyki i Informatyki UAM. Odbył liczne naukowe staże zagraniczne, m.in. na Uniwersytecie Łomonosowa w Moskwie, University of Florida, Gainseville (USA), Auburn University, Auburn (USA), Universität Bielefeld (Niemcy), Heriot-Watt University, Edinburgh (Wielka Brytania), Heinrich Heine Universität, Düsseldorf (Niemcy). Otrzymał Nagrodę Sekretarza Naukowego PAN (1977, 1978), nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1986). Laureat stypendium Marie Curie (2004, 2009).

Opracował Roman Murawski

L. Maligranda, W. Wnuk, 100 lat matematyki na uniwersytecie w Poznaniu 1919–2019, Wyd. Nauk. UAM, Poznań 2021, 418–419.