(ur. 16 VII 1950 Krotoszyn)

Studiował matematykę na UAM w latach 1968–1973. Po ukończeniu studiów podjął pracę na UAM, gdzie pracował do roku 2020. Doktoryzował się w roku 1982 na Wydziale Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego – promotorami byłi Andrzej Białynicki-Birula i Robert Oliver. Habilitował się w roku 2001 na UAM, a w roku 2016 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk matematycznych. Jego zainteresowania naukowe dotyczą topologii algebraicznej i geometrycznej. Opublikował 31 prac badawczych, był redaktorem 2 monografii. Wypromował 3 doktorów. Odbył zagraniczne wizyty naukowe w: Niemczech (Göttingen Universität, Heidelberg Universität, Max Planck Institute for Mathematics in Bonn), Japonii (Tokyo University, Research Institute for Mathematical Sciences at Kyoto University, Osaka City University, Okayama University), Korei (Korea Institute for Advanced Study: School of Mathematics, Daejeon), Chinach (Shanghai University, Hong Kong University of Science and Technology) oraz w USA (Courant Institute of Mathematical Sciences at the New York University, Princeton University, Chicago University, Ohio State University). Był współzałożycielem i współorganizatorem Wielkoposkiej Ligii Matematycznej, współzałożycielem i członkiem zarządu Poznańskiej Fundacji Matematycznej, a także przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego II Kongresu Młodych Matematyków Polskich w Poznaniu w 2008 roku.

Opracował Roman Murawski

L. Maligranda, W. Wnuk, 100 lat matematyki na uniwersytecie w Poznaniu 1919–2019, Wyd. Nauk. UAM, Poznań 2021, 481–482.
S. Jackowski, Nowi profesorowie: Krzysztof Pawałowski, Wiadomości Matematyczne 53 (2017), 142–145.
https://kpa.faculty.wmi.amu.edu.pl/
https://wmi.amu.edu.pl/wydzial/pracownicy/profesorowie-emerytowani/krzysztof-pawalowski