Mieczysław Mastyło

(ur. 14 XI 1956 Szczecinek)

Studiował matematykę na UAM w latach 1975–1979. Po ukończeniu studiów podjął pracę na UAM. Doktoryzował się w roku 1985 – promotorem był Aleksander Waszak. Habilitował się w roku 1991, a w roku 1999 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk matematycznych. W latach 1995–2015 był również zatrudniony na 1/3 etatu w Instytucie Matematycznym PAN. W latach 1999–2002 i 2002–2005 pełnił funkcję prodziekana na Wydziale Matematyki i Informatyki UAM. Jego zainteresowania naukowe obejmują m.in. analizę funkcjonalną, teorię interpolacji operatorów, analizę spektralną operatorów, lokalną teorię przestrzeni Banacha, teorię s-liczb, analizę Fouriera. Opublikował ponad 160 prac badawczych. Wypromował 5 doktorów. Jako stypendysta Fundacji Lady Davis odbył w roku 1991 staż naukowy w Technion, Haifa (Izrael). Wielokrotnie przebywał za granicą, m.in. wykładając jako visiting professor na uczelniach w Stanach Zjednoczonych: w latach 1996, 2001 i 2009 w University of Memphis (USA), 1997 i 2007 na University of Missouri, Columbia (USA) oraz w latach 1997, 1999 i 2010 na Florida Atlantic University, Boca Raton (USA). Dwukrotnie (1986 i 1990) uzyskał Nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W roku 1994 otrzymał Nagrodę PTM im. Władysława Orlicza, a w roku 2001 Nagrodę PTM im. Stefana Banacha. Jest laureatem subsydium profesorskiego Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2013).

Opracował Roman Murawski

L. Maligranda, W. Wnuk, 100 lat matematyki na uniwersytecie w Poznaniu 1919–2019, Wyd. Nauk. UAM, Poznań 2021, 458.