Kazimierz Świrydowicz urodził się w1951 roku w Złocieńcu, maturę uzyskał w 1969 r. w LO w Bogatyni. W latach 1969-1973 studiował prawo na Wydziale Prawa i Administracji UAM (magister prawa, promotor: prof. Z. Ziembiński), a w latach 1977-1982 matematykę na Wydziale Matematyki i Fizyki UAM (magister matematyki, promotor: prof. Tadeusz Batóg). W latach 1973-1982 pracował na Wydziale Prawa i Administracji UAM w Zakładzie Prawniczych Zastosowań Logiki, od 1982 na Wydziale Matematyki i Fizyki UAM (później: Wydziale Matematyki) w Zakładzie Logiki Matematycznej. Doktorat z prawa (Analiza logiczna norm kompetencyjnych i innych norm stwarzających stosunki prawne) uzyskał w 1977 r. pod kierunkiem doc. dra Zdzisława Ziemby z UW, doktorat z matematyki (Struktura kraty rozszerzeń logiki relewantnej R) uzyskał w 2000 r. pod kierunkiem prof. Tadeusza Batoga.

W 1997 roku uzyskał na UAM habilitację z nauk humanistycznych w zakresie filozofii na podstawie rozprawy: Logiczne teorie obowiązku warunkowego.

Od 1978 pracuje w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (dziś: Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz) w Poznaniu; od 1998 jest profesorem nadzwyczajnym UAP.

Zainteresowania naukowe i dorobek naukowy
Do momentu habilitacji zajmował się filozofią prawa i logiką deontyczną. Od czasu studiów matematycznych do dziś zajmuje się logiką modalną; wydał monografię ,,Podstawy logiki modalnej'' (2004, 2014). Głównym przedmiotem zainteresowania są logiki relewantne, logik tych dotyczą najważniejsze jego wyniki naukowe. Ponadto zajmuje się historią UAM, w szczególności inwigilacją pracowników i studentów UAM przez służby specjalne PRL; wydał trzy książki z dokumentami z IPN. Ponadto zajmuje się semiotyką znaku ikonicznego; napisał monografię ,,Podstawy teorii znaku ikonicznego'' (2017). Ostatnią sferą zainteresowania jest teofilozofia; prof. Świrydowicz przedstawił w 2011 r. nową formalizację dowodu św. Anzelma na istnienie Absolutu.