Prof. Roman Murawski studiował w latach 1967–1972 matematykę (sekcja teoretyczna) na  UAM, gdzie w roku 1972 uzyskał tytuł magistra matematyki (dyplom z wyróżnieniem). W tymże roku podjął pracę na UAM. W latach 1977–1979 odbył studia doktoranckie na Wydziale Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w roku 1979 uzyskał stopień naukowy doktora nauk matematycznych na podstawie rozprawy Modele arytmetyki Peano rozszerzalne do modeli dla fragmentów arytmetyki drugiego rzędu (promotor: Wiktor Marek). Stopień doktora habilitowanego nauk matematycznych (logika matematyczna) uzyskał w roku 1992 na Wydziale Matematyki i Fizyki UAM (tytuł rozprawy habilitacyjnej: Konstrukcje rozszerzeń modeli niestandardowych arytmetyki). Tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych (w zakresie filozofii – filozofia matematyki) otrzymał w 2001 roku.

R. Murawski w latach 1975–1979 studiował także filozofię i teologię na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu, gdzie w roku 1980 uzyskał tytuł magistra teologii (teologia dogmatyczna). W latach 1982–1985 odbył tamże studia podyplomowe uzyskując w roku 1985 tzw. licencjat kanoniczny (Licentiatus in sacra theologia).

Przez cały czas swojej działalności zawodowej związany był z Zakładem Logiki Matematycznej UAM zajmując stanowiska od asystenta po profesora zwyczajnego. W latach 1996–2019 był kierownikiem tego zakładu. Wypromował kilkudziesięciu magistrów oraz dwóch doktorów. W latach 1970-tych był dodatkowo zatrudniony w Instytucie Matematycznym PAN w Poznaniu, a w latach 1993–2003 w Uniwersytecie Zielonogórskim.

Prof. R. Murawski kierował trzema grantami naukowymi finansowanymi przez KBN i NCN, uczestniczył też w grantach realizowanych na Uniwersytecie Warszawskim oraz w niemiecko-polskim projekcie badawczym (realizowany na Uniwersytecie Leibniza w Hanowerze) i projekcie polsko-flamandzkim (realizowany na Uniwersytecie w Brukseli).

Był stypendystą Fundacji Alexandra Humboldta (Alexander von Humboldt Stiftung) prowadząc badania w zakresie logiki matematycznej na Uniwersytecie w Heidelbergu (1980–1982) oraz w zakresie filozofii matematyki na Uniwersytecie w Erlangen (1993–1994). Był też stypendystą uniwersytetów w Amsterdamie i w Oxfordzie.

R. Murawski prowadził aktywną działalność na rzecz środowiska naukowego, m.in. w latach 2005–2012 był prodziekanem Wydziału Matematyki i Informatyki UAM, 2006–2009 prezesem Polskiego Towarzystwa Logiki i Filozofii Nauki, w latach 2003–2007 był członkiem Komitetu Historii Nauki i Techniki PAN, 2020– 2027 członkiem Komitetu Nauk Filozoficznych PAN. Od 2018 roku jest członkiem Komisji Historii Nauki PAU, od 2022 członkiem Komisji Filozofii Nauki PAU, od 2020 – członkiem Centrum Badań nad Tradycją Szkoły Lwowsko-Warszawskiej (Uniwersytet Warszawski). Organizował też wiele konferencji naukowych (krajowych i międzynarodowych).

Tematyka badań naukowych prof. R. Murawskiego ewoluowała od logiki i podstaw matematyki ku filozofii matematyki i historii logiki (aczkolwiek oba te obszary były zawsze obecne w jego badaniach). Jest autorem 24 książek (w języku angielskim, niemieckim i polskim (wiele z nich miało po kilka wydań) oraz ponad 230 artykułów, w tym: 159 artykułów naukowych, 47 recenzji książek, 24 innych artykułów (prace popularnonaukowe, wspomnienia etc.).

Za swoją działalność naukową i organizacyjną był wielokrotnie nagradzany, w szczególności trzykrotnie otrzymał nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Nagrodę Wielką Samuela Dicksteina (za prace z filozofii matematyki), subsydium profesorskie w dziedzinie nauk humanistycznych Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Nagrodę Naukową Miasta Poznania. Został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W roku 2018 został wybrany w poczet członków Academia Europaea (Londyn) a w 2022 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności.

Szczegółowe informacje znaleźć można na stronie: http://logika.home.amu.edu.pl/murawski_dane.php